Brakujące wartości w szeregach czasowych mogą znacząco wpłynąć na integralność danych i dokładność analiz. Biorąc pod uwagę, że dane szeregów czasowych są często wykorzystywane w obszarach takich jak ekonomia, finanse i nauki o środowisku, zrozumienie i rozwiązanie tych luk ma kluczowe znaczenie dla świadomego podejmowania decyzji. Brakujące dane mogą prowadzić do stronniczych wyników i błędnych interpretacji, dzięki czemu naukowcy z danych niezbędne jest opracowanie strategii ich obsługi. W tym artykule zbadamy naturę brakujących wartości w szeregach czasowych, rodzaje brakujących danych i różne podejścia do skutecznego zarządzania tymi wyzwaniami.
Czego brakuje wartości w szeregach czasowych?
Brakujące wartości występują, gdy brakuje danych dla określonych punktów w szeregach czasowych, zakłócając ciągłość i niezawodność zestawu danych. Może się to zdarzyć z różnych powodów, takich jak awarie sprzętu, utracone zapisy lub po prostu dlatego, że niektóre wartości nie są rutynowo mierzone. Identyfikacja i zajęcie się tymi brakującymi wartościami jest niezbędne do dokładnej analizy danych i skutecznego modelowania.
Kategorie brakujących danych
Zrozumienie różnych kategorii brakujących danych pomaga wybrać odpowiednią strategię ich obsługi.
Brak całkowicie losowo (MCAR)
Kategoria MCAR odnosi się do sytuacji, w których brak danych jest całkowicie niezależna od zaobserwowanych lub nieobserwowanych wartości. Oznacza to, że brakujące wartości nie ma systematycznego wzorca, co ułatwia obsługa analizy danych.
Implikacja MCAR polega na tym, że jeśli brakujące dane są rzeczywiście losowe, nie wprowadzą one stronniczości do analizy, umożliwiając analitykom kontynuowanie zaufania do ich wyników.
Brak losowo (mar)
Mar sugeruje, że brak jest związany z obserwowanymi danymi, ale nie z samymi brakującymi danymi. Na przykład, jeśli starsze osoby rzadziej reagują na ankietę, brakujące odpowiedzi mogą być powiązane z ich wiekiem.
Zwracanie się do MAR zwykle obejmuje stosowanie metod statystycznych, które uwzględniają zaobserwowane dane, zapewniając w ten sposób bardziej wiarygodne wnioski bez ryzyka istotnego stronniczości.
Brakuje nie losowo (MNAR)
MNAR występuje, gdy brak zależy od wartości samych brakujących danych. Ta sytuacja może prowadzić do znacznych uprzedzeń, jeśli nie jest odpowiednio obsługiwana.
Przykładem MNAR jest badanie medyczne, w którym pacjenci z ciężkimi chorobami mogą być bardziej skłonni do rezygnacji, co prowadzi do niepełnych danych na temat najbardziej krytycznych przypadków. Podejścia analityczne dla MNAR często wymagają zaawansowanych technik lub założeń i mogą obejmować analizy wrażliwości w celu zrozumienia wpływu brakujących danych.
Obsługa brakujących wartości
Rozwiązanie brakujących wartości wymaga dokładnej oceny sytuacji. Różne strategie mogą być odpowiednie w zależności od zakresu i charakteru brakujących danych.
Ocena wielkości brakujących wartości
Konieczne jest ocena zakresu brakujących danych przed podjęciem decyzji o działaniach. Zrozumienie, ile brakuje danych, może poprowadzić, czy przypisać, usunąć, czy zignorować określone wartości.
Ignorowanie brakujących wartości
W niektórych scenariuszach może być akceptowalne ignorowanie niektórych brakujących danych, szczególnie jeśli stanowi niewielki procent zestawu danych.
Ustanowienie kryteriów, takich jak procent progowy, może pomóc w ustaleniu, kiedy bezpiecznie jest przeoczyć brakujące wartości bez uszczerbku dla ogólnej jakości analizy.
Eliminowanie zmiennych
W związku z danymi, które mają liczne brakujące wartości, jednym podejściem jest wykluczenie całych zmiennych, które wykazują znaczną brak.
Wytyczne dotyczące tego procesu obejmują badanie danych w celu zidentyfikowania zmiennych, które wnoszą niewielkie informacje i zrozumienie ich wpływu, szczególnie dotyczące zmiennych zależnych w analizie.
Usuwanie przypadków
Usuwanie przypadków (obserwacje) z brakującymi wartościami jest kolejnym powszechnym podejściem. Jednak ta metoda może znacznie zmniejszyć rozmiar zestawu danych i może wprowadzić stronniczość, jeśli brakujące dane są systematyczne.
Ważne jest, aby zważyć liczbę przypadków utraconych w stosunku do potencjału uprzedzeń w twoich analizach przy wyborze tej strategii.
Przypisanie
Imputacja polega na przewidywaniu i wypełnianiu brakujących wartości na podstawie istniejących danych. Typowe metody obejmują imputację średniej, mediany lub trybu, a także bardziej wyrafinowane techniki, takie jak wielokrotne imputacja.
Zalety imputacji są znaczne, ponieważ pozwalają one zachować wielkość zestawu danych i potencjał do wprowadzenia solidniejszych analiz.
Metody regresji
Wykorzystanie technik regresji do przewidywania brakujących wartości jest potężną metodą imputacji. Modelując związek między zmiennymi, analitycy mogą oszacować brakujące wartości na podstawie znanych danych.
Jednak kluczowe jest rozpoznanie ograniczeń metod regresji, w tym nadmiernego dopasowania ryzyka i założenia relacji liniowych.
K-Nearest sąsiedzi (KNN)
KNN to kolejna popularna metoda przewidywania brakujących wartości poprzez badanie podobieństw z pobliskimi punktami danych.
Można zastosować różne wskaźniki odległości do oceny, którzy sąsiedzi są najbardziej istotne, i chociaż KNN może być skuteczny, wiąże się również z takimi wyzwaniami, jak złożoność obliczeniowa i wrażliwość na hałas w danych.